بازگشت
محمدالله نصرت
محمدالله نصرت محمدالله نصرت

این دلِ بشکـــسته ام تـــا در دلت جــا می کــند
عــاشقی آخــر مـرا،رســــوای رســوا می کــند
گـــربتــو مـــن می رسم، این قـامتم خم می شود
در گلــویم دردِ تـــو،منـــزل و مـــاوا می کــــند
در خیـــــالم قــامتِ ســروت مجســـم کــــرده ام
هرنگـــاۀ چشـــمِ تو غــرقـــم به دریــا می کـــند
گـر صــدای نـــازک تو می رسـد در گــوشِ من
زخــم  هــای قلبِ هجــــران را مــدوا می کــــند
سیل اشکم طفلی نـــوزاد اســـت در دامـــانِ رود
موج بــی ســـاحــل دریـــا را تمــاشـــا می کـــند
مــــرغِ دل در حلـقه ی چشـمت بدام افتـــاده است
حـرف هایت در دلم صد شـــور بر پـــا می کــــند
عزم «نصرت » پای برجــا تــا ابـــد بـــاشد چنین
تو بیـــرفتی دشمـــن هــایت ظلم بـر مـــا می کـــند

اشکاشم    - بدخشان
  - 12میزان-   1389


October 6th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان